Hellings: “Ontheffing Isaacs als korpschef niet de oplossing van het probleem”
| waterkant | Door: Redactie
Alhoewel de ontheffing van Bryan Isaacs als korpschef een noodzakelijke stap was, is dit besluit volgens NPS’er Raoûl Hellings niet de oplossing van het probleem. Isaacs heeft nu wel het gelag moeten betalen, maar ook de eerste vier personen in de korpsleiding zijn volgens Hellings verantwoordelijk.
“Omdat het probleem veel complexer is en het veel meer inspanningen zal vereisen om die politieorganisatie gezond te maken en het vertrouwen in die politieorganisatie vanuit die organisatie te kunnen hervinden.
Isaacs gaat nu wel het gelag betalen, maar om hem heen heb je een aantal functionarissen die hem erop moesten kunnen wijzen dat hij niet
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
De oud-politiebondvoorzitter stelt dat veel personen zich nu blindstaren op de twee recente incidenten binnen het Korps Politie Suriname. Hijzelf zag de signalen al in een heel vroeg stadium. De grootste fout die Isaacs volgens Hellings heeft gemaakt is om te vergeten wat zijn taken
“De politiekorpschef heeft als domein organisatie en beheer onder algemene leiding van de minister. Maar deze korpschef is zich een superoperationele commandant gaan wagen. Je zag die dingen, waaronder een speedmars organiseren, met bikers rondrijden, op de motorfiets naar Nickerie gaan en een blauwe baret aantrekken.
Die blauwe baret (foto) is voor AT’ers en dat mag je pas aantrekken wanneer je de arrestatieteamopleiding hebt gevolgd en met goed gevolg hebt afgelegd. Er hapert dus wat aan het leiderschap binnen de politieorganisatie.
Die korpsleiding gedraagt zich verschrikkelijk autoritair en voelt zich verheven boven wet en recht. Want als de korpsleiding zo ver kan gaan dat zij denkt dat ze zonder enig gevolg inbreuk kan maken op fundamentele mensenrechten, dan snap je dat we eigenlijk al in een heel andere fase zijn beland. Een fase van een dictatoriaal bewind binnen de politieorganisatie”, stelde hij.
Hellings noemt als voorbeeld een circulaire van de politieleiding waar de inmiddels ex-korpschef wilde bepalen bij welke arts politieambtenaren zich moesten laten inschrijven. Het tweede is waar de politieleiding ging ‘dieken’ in het privéleven van politieambtenaren. Hierdoor werden politieambtenaren in gebreke gesteld voor zaken waar ze noch part noch deel aan hadden.
“En dat is een heel andere kijk op zaken. De politieorganisatie is weliswaar een gedisciplineerde organisatie, maar de discipline is niet oneindig. Politiemensen hebben ook een leven, want naast politieambtenaar zijn ze ook ouder en partner. En wanneer zich in die situatie of gezinsleven zaken hebben voorgedaan, dan moet je als politieorganisatie een enorme terughoudendheid betrachten voordat je ze gaat aanspreken over wat ze doen in hun privétijd”, aldus Hellings.
Verder zou Isaacs maatregelen hebben genomen tegen mensen die buiten het tuchtrechtelijk stelsel vielen. Ook de interne communicatie binnen de organisatie was zoek.
“Als je binnen het tuchtrecht een aantal straffen hebt die je aan politiemensen kan opleggen als onderdeel van het tuchtproces, dan is dat het. Maar je moet geen eigen straffen gaan bedenken. Dat je bijvoorbeeld gaat bepalen dat mensen als straf geen overuren mogen maken. Dat zijn dingen die een beetje te ver gaan. De politieleiding had geen oor voor mensen die niet in hun keurslijf passen”, aldus de NPS’er.
| waterkant | Door: Redactie
