VENEZUELA ONDANKS ALLIANTIES NIET OPGESCHOTEN TEGEN DE VS: MACHT EN PRECISIE BESLISSEN
| united news | Door: Redactie
De aanschaf van hypermoderne wapensystemen uit Rusland en China door het Venezolaanse regime van Nicolás Maduro creëert de illusie van een formidabele afschrikking, maar een diepgaande analyse toont een andere, zwakkere realiteit.
Venezuela onderhoudt nauwe militaire en economische banden met Rusland, China en Iran, die dienen als een geopolitiek tegenwicht tegen de Amerikaanse invloed in de regio. Rusland is historisch gezien de belangrijkste leverancier van Venezolaanse wapensystemen, waaronder geavanceerde straaljagers zoals de Su-30’s, tanks en luchtafweersystemen, aangevuld met een recente militaire samenwerkingsovereenkomst met Iran die raket- en dronetechnologie omvat. China heeft voornamelijk economische steun geboden, maar deze is recentelijk naar verluidt
De intelligentie over een leger van meer dan 1 miljoen soldaten en een militie van 5 miljoen burgers, met een verborgen uitvalsbasis voor de leiding in het zuidelijke oerwoud, moet kritisch worden beoordeeld. Venezuela is verwikkeld in een diepe socio-economische en humanitaire crisis, waarbij de economie is ingestort en meer dan 8 miljoen Venezolanen zijn gevlucht. Een staat die niet in staat is om basisbehoeften te voorzien, is niet effectief in het onderhouden van een professionele, goed uitgeruste en gemotiveerde strijdmacht. Het aantal van 1 miljoen beroepssoldaten is waarschijnlijk hoog overschat; hoewel de reguliere strijdkrachten aanzienlijk zijn, worden ze geconfronteerd met lage moraal, corruptie en onvoldoende training. Het politiek gehypte getal van 5 miljoen leden van de Bolivariaanse Militie, bestaande uit burgers met basistraining, is in het beste geval licht bewapend en opgeleid voor asymmetrische oorlogsvoering op lokaal niveau. Tegen een gerichte aanval door de VS-militaire professionals vormen zij geen conventionele bedreiging. Hoewel een uitvalsbasis in het zuidelijke oerwoud dekking en een strategische terugvaloptie biedt, waardoor Maduro moeilijker te neutraliseren is, vermindert dit tegelijkertijd de effectieve commandovoering over de rest van het land en beperkt het de capaciteit om een conventionele oorlog te voeren.
De kansen van Venezuela op een conventionele militaire overwinning tegen de Verenigde Staten, zelfs met steun van Rusland en China, zijn vrijwel nihil; het machtsevenwicht is fundamenteel in het voordeel van de VS. Venezuela’s enige realistische kansen liggen in de potentie voor een langdurige, kostbare, asymmetrische oorlogsvoering en de daaruit voortvloeiende geopolitieke afschrikking.
Maduro’s ware verdediging ligt niet in zijn vliegtuigen of tanks, maar in de bereidheid van zijn loyale troepen en de militie om guerrilla en Urban Warfare te voeren. De VS zal huiverig zijn voor een invasie die onvermijdelijk uitmondt in een lange, bloedige bezetting in dichtbevolkte steden, vergelijkbaar met eerdere kostbare militaire ervaringen in het Midden-Oosten. Bovendien fungeert de catastrofale status van Venezuela als ‘failed state’ als een krachtig afschrikmiddel. De VS zou de verantwoordelijkheid erven voor het stabiliseren van een land in totale chaos en het beheersen van een massale vluchtelingencrisis. De waarschijnlijke strategie van de VS zal daarom een combinatie zijn van gerichte ‘chirurgische’ aanvallen om de leiding en vitale infrastructuur te onthoofden, gecombineerd met economische en politieke druk en het mogelijk bewerkstelligen van een interne coup of regimeverandering, in plaats van een volledige, langdurige en bloedige invasie.
UNITEDNEWS|REGIO
| united news | Door: Redactie
